Cotopaxi

Lieve vrienden,

Hierbij m'n eerste reisverslagje :)

Quito 11-08

Het was half 7 en dus tijd om op te staan. Voor ons gevoel is het natuurlijk al half 2 dus mevrouw krijgsman en ik hadden al een uur plafonddienst. Toch maar lekker douchen en aankleden want om half 8 werden we opgehaald! Wandelschoenen aan, dikke truien mee, regenjas mee en gaan, want er is niets zo onvoorspelbaar in Ecuador als het weer. Be prepared! Buiten het hek van ons hostel stond er al een mooie jeep voor ons klaar : Arie's bike tour, en je raad het al een Nederlandse organisatie heeuujj! Na een ritje van 3 kwartier heerlijk ontbeten bij een plaatselijk wegrestaurantje en ook ik moest er aan geloven... Jawel ik heb daar een mooi alpaca vest gekocht. Waarschijnlijk trek ik die in nederlan nooit meer aan, maar nu is die heel fijn :) na een klein kwartiertje aangekomen bij het national parc van de cotopaxi vulkaan, oftewel de grootste actieve vulkaan van de wereld! De oren begonnen al de klapperen want de ingang van het park ligt al op 3000 meter! Na een hele lange hobbelige weg kwamen we aan bij een parkeerplaats en vrolijk stapten we uit de auto. Helaas verdween die vrolijkheid snel want het was KOUDDD! Hup m'n nieuwe alpaca vest aan en gaan! Met een sneltempo begonnen we de klim, dit sneltempo was na 5 min al voorbij, want iedereen z'n longen en hart klapten er zowat uit. Niet zo slim dus zo snel lopen! Naarmate we hoger kwamen knalde m'n kop steeds meer uit elkaar van de hoofdpijn, maar he je wil wat zien, dus doorlopen maar en fuck die hoogteziekte! We liepen volledig in de wolken naar boven en zijn gestopt op 4900 meter, toen was de hoofdpijn ondraaglijk.. Toch maar een andere keer als ik aan de hoogte gewend ben terug gaan! Maar het moment dat we neer ploften op de vulkaan en naar het uitzicht omdraaiden, waren alle pijntjes even weg.. Ineens waren alle wolken verdwenen en was er een uitzicht wat in je mooiste dromen nog niet voorkomt! Genieten genieten genieten was het.. We moesten helaas rond een bepaalde tijd weer terug zijn, dus onze klim zette zich voort in een daling. Weer terug bij de auto was het tijd voor de mountainbike tour en we kregen een hele uitleg, wat natuurlijk bij mij het ene oor in en het andere oor uit gaat.. Dus we stapten op de fiets en de daling van de vulkaan kon beginnen. De eerste 3 meter heb ik doodsangsten uit gestaan vanwege het feit dat je door de vele kiezelsteentjes niet kon remmen en het een hele steile helling was. Na deze 3 meter remde ik alleen met m'n voorrem en jawel ik vloog over de kop en lag gestrekt op de weg :) volgende keer beter naar de uitleg luisteren! Iris heeft overigens wel iets waar ze ongelofelijk hard om kan lachen nu dus he dat is ook wat waard! Al met al weer een geslaagde dag!