GALAPAGOS
Blijf op de hoogte en volg Cynthia
24 Augustus 2013 | Ecuador, Galápagos
Tja, over deze dag had ik zo vaak gefantaseerd, maar nooit verwacht dat die zou komen en ook vooral niet zo snel al! De nacht voordat we vlogen, voelde het weer alsof ik 8 jaar was en ik bijna jarig was. Zo zenuwachtig was ik.. En de zenuwen hielden niet op. Op het vliegveld ging alles anders dan normaal, vanwege het feit dat het natuurlijk een beschermd gebied is. Dus allereerst gingen onze koffers door een scan en kregen ze een rode label. Daarna moesten we $10,- betalen voor een transit card en daarna mochten we pas inchecken. Na te hebben ingecheckt, gingen we door de douane, waarbij we overigens eten en drinken in onze tas mochten houden omdat het een nationale vlucht was! Nooit geweten.. Eenmaal bij de gate begon het eindelijk tot ons door te dringen dat we op het verkeerde eiland vlogen.. We moesten namelijk naar baltra, maar op het ticket stond san Cristobal. Er zat dus maar 1 ding op volgens de maatschappij waarbij we een tour hadden, en dat was het ticket omboeken. Dus wij weer door de douane de andere kant op, naar de vliegmaatschappij, in de wachtrij, de tijd tikte door en de andere vlucht begon al met boarden, zou het op tijd gaan lukken of viel onze droom toch nog in duigen?? Eindelijk we waren aan de beurt, wij het probleem uitgelegd en dat onze koffers al in een ander vliegtuig zaten. De vrouw achter de balie liep weg met onze tickets. De spanning steeg.. Na 10 min kwam ze terug en zei : "yeah it's no problem, come with me!". Nou we konden bijna huilen van geluk, het ging door!!! Dus op nieuw langs de douane, opnieuw door de tax free shop, opnieuw wachten tot de gate open ging en ja hoor we zaten in het vliegtuig, op naar de Galapagos eilanden, de eilanden met de meest unieke flora en fauna ter wereld! In het vliegtuig was het moeilijk m'n tranen binnen te houden, ik kon het niet geloven, keihard heb ik dit jaar gevochten om alles voor elkaar te krijgen en nu zit ik hier, in het vliegtuig, naar deze prachtige eilanden... Ongelofelijk. Het moment hoe ik me toen voelde was onbeschrijfelijk. Een droom was het, is het! Na een vlucht van 1,5 uur werd de daling ingezet en je voelde de spanning in het vliegtuig stijgen. Iedereen was zo benieuwd naar de eilanden en je zag iedereen bij de ramen zitten alsof het de eerste keer was dat ze vlogen. En de landing was ook heel mooi (niet heel gladjes), de fel blauwe zee en al de eilanden. Je kon meters ver kijken zonder enig gebouw te zien. Het vliegtuig stroomde langzaam leeg en ook wij liepen de trap af. Het was alsof je door een tunnel liep en ineens in een paradijs kwam. Het felle licht kwam je tegemoet en de heerlijke warmte. Op het vliegveld was het weer even tricky, zouden onze koffers er zijn of niet.... En ze waren er! Het was dus uiteindelijk allemaal goed gekomen. Na dit moment raakten Iris en ik natuurlijk door het dolle heen. Eenmaal buiten zagen we meteen overal vogels vliegen, de een heeeel klein en de ander heeel groot. Na een ritje met de bus, boot en taxi, kwamen we bij onze cruiseboot aan voor de volgende 4 dagen. Nou ik kan je vertellen dat dat niet het eerste de beste bootje was! Man wat was het luxe!! De handdoeken waren zelfs opgevouwen in de vorm van diertjes! Aangekomen op de boot kregen we eerst lunch en maakten we kennis met de rest van de boot, want die zaten er al meerdere dagen. Daarna was ons eerste uitstapje aan de beurt. Geeen idee waar we naar toe gingen, maar we lieten ons verrassen. Het werden dus uiteindelijk de lavatunnels. Deze tunnels zijn dus ontstaan door rivieren van lava, en jaren na het ontstaan van deze tunnels verdwenen er steeds koeien in de omgeving. Toen een boer 1 van zijn koeien in een gat zag liggen, wist men dat deze tunnels onder de eilanden lagen. Een aantal jaren later verdween er ook een meisje in deze tunnels, waarschijnlijk was ze erin gevallen. Na deze tunnels gingen we op zoek naar wilde reuze schildpadden. En we vonden ze! Ik had ze al eens in Mauritius gezien, maar het was toch mooi om ze weer te zien! En het mooie was ook dat ze zo tam waren! Op onze terugweg stuitten we nog op een ongelofelijk grote pelikaan, die zat gewoon op de boulevard. Ook riep er iemand : sharks, sharks! Dus wij rennen natuurlijk om die haaien te zien,. Nou ik kan je vertellen, mijn konijn is nog groter dan die haaien die we zagen... Maar ze waren wel schattig. Onze groep vertelde dat ze al met ze hadden gezwommen en dat het net honden waren die wilden spelen. Die avond gingen we vroeg naar bed na het eten, al zenuwachtig voor wat ons morgen allemaal te wachten stond!
Galapagos day 2
De dag begon al vroeg met om half 8 het ontbijt. Wat een lopend buffet was met allerlei lekkere dingetjes, dus de komende dagen zitten we goed! Na het ontbijt stond ons eerste activiteit op het programma : snorkelen. Niet het gene wat ik het liefste doe.. Het feit dat je niet ziet wat er om je heen gebeurd, scares the hell out of me.. Maar goed je bent nou eenmaal op de Galapagos dus snorkelen kan niet missen! Een beetje angstig liet ik me toch achterover vallen in het water en maar goed ook. Want de onderwater wereld was adembenemend. Na wat mooie vissen kreeg ik een kleine hartverzakking, want ineens zwom er een ongelofelijk groot beest naast me. Hij draaide rondjes en trok zich niks van me aan. Het was namelijk een zeeleeuw! Na de zeeleeuw zwom ik bijna meteen tegen een enorme zeeschildpad aan! Toen ik boven water kwam om het tegen de andere te zeggen zag ik een Jan van Gent op de rotsen zitten, met van die gekke blauwe voetjes. Hier heten ze overigens blue footed boobie, vanwege het feit dat boobie hier een beetje dom betekend en ze er grappig uit zien met de blauwe voetjes. Ondanks de mooie onderwater wereld was ik toch snel weer bij de kust. En ook de kust was adembenemend, witte stranden, blauwe zee. Na de lunch gingen we weer snorkelen. Maar voordat we het water in gingen, zwommen er een stuk of 5 haaien om onze boot. Deze waren wel "iets" groter dan de haaitjes die we bij de kust zagen en al eten ze dan planten, mij krijg je het water daarna niet meer in! Maar relaxen met de zeeleeuwen en pinguïns op het strand was ook zeker niet verkeerd! Het is zo schattig als je de pinguïns ziet zwemmen! Na het strand gingen we naar het meest beroemde punt van de Galapagos. Het was boven op een berg op santiago Island met uitzicht over heel veel eilandjes. Het was ook nog eens een keer eind van de middag dus de zon ging langzaam onder, wat een prachtig uitzicht gaf! Als ik dit toch eens aan iedereen kon laten zien.. Toen we weer bij de bootjes waren konden we niet instappen, want er lagen 2 zeeleeuwen op de vlonder! Ah ik hou van de Galapagos! Helaas kan e hier alleen wonen als je hier geboren bent of trouwt met iemand van hier, en als ik zo de mannen hier zie, denk ik dat dat laatste zeker niet gaat gebeuren!
Galapagos day 3
Dag 3 was aangebroken en na het ontbijt verzamelde iedereen zich weer in de "dinghy's", de kleine bootjes. Vandaag gingen we naar het strand een stukje wandelen, waar we flamingo's tegen zouden kunnen komen ALS we geluk hadden! Eenmaal aangekomen op het strand stopte m'n adem even. Het was zeker het mooiste strand waar ik out geweest was en waar ik ooit in m'n leven ga komen.. Wit zand met overal kleine rode krabjes en een felblauwe zee, waar we later ook in mochten snorkelen. Maar eerst op naar de flamingo's. Onderweg heel veel iguana's (zeeleguanen) tegen gekomen, pelikanen en andere vogels. Maar het mooiste bleef voor mij toch het strand. Dat zulke plekken op aarde bestaan.. Na een korte wandeling was het dan eindelijk zo ver, het flamingo meer! Spannend... Zouden ze er zijn? We liepen de heuvel over en.. Jawel 1, 2, 3, 4 flamingo's liepen er! Zo mooi hoe die fel roze kleur af steekt tegen de rest van de prachtige natuur! Daarna was het weer snorkel tijd! Dus wetsuit weer aan, bril en snorkel op en gaan! Eenmaal in het water was het meteen raak, een minihaai! Daarna nam de pret weer een beetje af, want naast wat vissen en koraal was er niet heel veel meer te zien, maar die haai was leuk! Vanuit het water zagen we op het strand allemaal kleine rode stipjes, het waren kleine krabbetjes! We liepen het water uit om ze van dichtbij te bekijken, maar ineens waren ze allemaal verdwenen! Waar waren die zo snel heen gegaan? Dichterbij gekomen kwamen we erachter! Ze hadden allemaal gaatjes in de grond gemaakt en zaten daar allemaal in! Je zag nog een enkeling zoeken naar een vrij gaatje, wat een erg grappig gezicht was. Ze probeerden eerst met hun scharen uit of ze echt niet met z'n 2en in een gat pasten, en als ze er dan achter kwamen dat het niet paste renden ze zo snel als ze konden naar een ander gaatje! Na de lunch hadden we wat vrije tijd en Iris en ik gingen lekker in onze bikini's op het dek liggen, want het was echt heeerlijk weer die dag! Ik hoor m'n moeder al zeggen : smeer je je wel goed in want op dat water gaat het hard! Nou mam en hard ging het! Iris en ik allebei volledig rood, wel na 3 keer insmeren dus we hebben wel een klein beetje geluisterd! Dus volledig wit door de zonnebrand begonnen we smiddags aan de 2e trip. We gingen naar "dragon hill" Island, oftewel bartolome. En waarom heet dit eiland nou zo? Vanwege de landleguanen die hier leven, die lijken dus serieus echt op kleine draakjes! Geel met wit gekleurd waren ze! Verder nig een paar flamingo's en zeeleeuwen tegen gekomen, de beesten zitten overal! Savonds was het afscheidsdiner want de bootreis zat er voor iedereen op! Het was tijd voor mij en Iris om de volgende dagen weer te plannen!
Galapagos day 4
Dit was de laatste dag op de Galapagos voor de rest van de mensen op de boot, dus het "dagprogramma" startte vroeg. Om 6 uur vaarden we al met de kleine bootjes uit want we gingen haaien spotten tussen de mangroves. Gelukkig maakte het zonnetje en het fel blauwe water ons lekker wakker, want om half 6 op zondag op staan is niet 1 van m'n favoriete dingen! Eerst stuitten we weer tegen een paar Jan van Gents aan die lekker op een rots voor zich uit zaten te staren. Je ziet deze beesten bijna nooit alleen maar in hele grote groepen, het zijn dus echt kuddedieren. Daarna zagen we nog een aantal zeeschildpadden zwemmen, die in dit geval niet wit maar zwart waren. Het gebied waar we vaarden heette daarom ook "caleta tortuga negra". Na onder een klein tunneltje van planten door gevaren te zijn, ging de motor van de boot uit en kwamen de peddels tevoorschijn. Iedereen was doodstil en wist dat het serieus was nu.. Haaien.. Weer had ik grote haaien verwacht, maar helaas het waren weer kleintjes. Maar goed ook want de Chinese tweeling van 8 die ook mee was, was bij De kleine haaien al niet meer te houden, laat staan bij grote.. Ook hun moeder was een echte Chinese uit de boekjes, bij elk
Bewegend object schreeuwde ze het uit alsof ze spoken zag. Wat op zich ook best wat te lachen gaf. Eenmaal weer terug op de boot hadden we ontbijt en moesten we onze spullen pakken en was het dan echt tijd om van de boot te vertrekken. Gelukkig voor ons nog geen tijd om de Galapagos te verlaten want we hadden allebei nog een doel, met baby zeeleeuwen zwemmen! Maar eerst moesten we mee naar het vliegveld om de rest van de gasten af te zetten. We hadden weer bij 1 van de gidsen gefixt dat we mee konden naar san Cristobal, het eiland waar we ook vandaan zouden vliegen. Helaas misten we net de eerste speedboot naar het eiland en moesten we wachten tot 2 uur. Dus zat er volgens onze gidsen maar 1 ding op, bier drinken. Wij als echte bierliefhebbers vonden dit natuurlijk meteen een strak plan. Dus met tegenzin toch een lekker biertje besteld, en de 2e en de 3e en de 9e en toen was het lunchtijd. Deze lunch was zeker het meest vieze wat ik ooit heb gegeten. Terwijl ik dit schrijf word ik weer misselijk en ik weet zeker dat als ik het nu tegen Iris zeg dat ze meteen weer over der nek gaat. Het heette ceviche, dus voor iedereen die dit leest, nooit bestellen, tenzij je je maag leeg wil hebben. Dus na 9 bier en een overheerlijke lunch gingen we de speedboot op. Gelukkig was onze gids zo aardig om te zeggen dat we eigenlijk niet hadden eten voor de boot, NADAT we hadden gegeten. En na 5 min begrepen we waarom. Deze speedboot zat namelijk nog maar met 2 schroeven vast en klapte met enorme klappen op de golven, dat je niet meer op je stoel bleef zitten. Gelukkig duurde het ritje maar 3 uur.. Na 10 min was er al geen gesprek meer met Iris aan te gaan omdat ze geel zag met haar handen op haar buik en de inhoud van haar maag binnen probeerde te houden. Ik bood haar nog lief een snoepje aan, maar kijkend ernaar begon ze al te kokhalzen. Na beiden behoorlijk in een hel te zitten al 2 uur, kwam er een lichtpuntje in de duisternis.. Zagen we dat goed?? Ja! Het waren dolfijnen!! Iris en ik als 2 blije kindjes meteen op de punt van de boot! Ze speelden met de golven die de boot maakte en zwommen zeker een half uur met onze boot mee! Wauuw zo had ik dolfijnen nog nooit in het echt gezien! Ze sprongen zo hoog! De ene achterste voren, anderen met 3 tegelijk!! En weg waren alle pijntjes en misselijkheid. Ze waren zo leuk de dolfijnen dat het de hele dag goed maakte! Na 3 uur eindelijk op san Cristobal aangekomen en daar werd onze dag nog mooier, want al snel zagen we dat er meer zeeleeuwen dan mensen waren op dit eiland. Ze lagen werkelijk overal en hadden zelfs een eigen glijbaan op het strand! Ze lagen in bushokjes, op straat, op verlaten boten, op het strand en zelfs in de speeltuinen! Ongelofelijk de een nog groter dan de ander. Onze gids zou wel een hostel voor ons regelen hier, een vriend van hem had nog wel wat vrij voor 10$. Nou... Als we hier maar levend van af komen! Na 2 min lopen zei hij, hier is het. En ik kan je vertellen dat dit zeker het beste hostel is wat we deze vakantie gehad hebben! Allebei een 2 persoonsbed, een compleet appartement met warm water, voor 10 dollar op de Galapagos! Ongelofelijk maar zeker waar! Goede gids dus! Na onze spulletjes weer uitgespreid te hebben in het appartement gingen we meteen terug Nasr de boulevard voor de zeeleeuwen en een hapje eten en natuurlijk om te regelen dat we morgen nog met zeeleeuwen konden spelen! We kwamen bij een bureau aan dat dagtours organiseerden en ze hadden wel wat leuks voor ons, alleen de communicatie ging wat minder. Bij aankomst vroegen we of ze Engels spraken :"yes, yes". Na een tour te hebben uitgelegd vroeg Iris : can we swim with the sea lions? Waarop de jongen antwoorde : 55 dollars... En op de vraag of ze een goed restaurant wisten voor vanavond antwoorden ze dat de wetsuits erbij inbegrepen waren. Juist ja! Maar ze hadden een goed tourtje voor ons dus gewoon boeken en op hoop van zege!
Galapagos day 5
De laatste volledige dag op de Galapagos was aangebroken en het was tijd voor onze laatste tour. We gingen naar lobos Island. Dit was een stuk van san Cristobal maar was in de loop der tijd van het eiland afgeduwd en een individueel eiland geworden. Het was een mini eilandje midden in het fel blauwe water. Allereerst vaarden we een beetje langs de kust van san Cristobal om baby vogels te spotten in de bomen en zeeleeuwen langs de kust. We mochten voor op het dek voor een beter uitzicht. Eenmaal op het dek begon het tot Iris en mij door te dringen, geen zonnebrand en een strakblauwe lucht.. Oei zouden we een herhaling van eergister krijgen, waarvan Iris nog niet hersteld was? Het viel gelukkig allemaal mee en we kwamen heelhuids aan bij isla lobos. Nadat iedereen aan land was begon onze gids met praten.. En praten.. En praten.. De helft van de groep sprak namelijk Engels en de andere helft Spaans, dus onze gids legde eerst alles in het Engels uit en daarna nog alles in het Spaans! We liepen over een pad dat bestond uit grote ongelijke rotsen en wat hadden iris en ik aan? slippers, dus het was van het uitzicht op de grond genieten, om te kijken of we onze enkels niet braken. We hadden het de jongens van gister best kunnen vragen, maar 20% kans dat ze het ook daadwerkelijk verstond en begrepen wat we vroegen, aangezien de rest van de communicatie ook zo goed ging haha. In het midden van het eiland stuitten we op een nestje met blue footed boobies! Deze vogels leggen dus 3 eieren voor de zekerheid, maar voeren uiteindelijk maar 1 jong, dus de rest zijn voor niks geboren.. Logisch.. De baby's van deze vogels krijgen pas blauwe voetjes als ze volwassen zijn, daarvoor zijn ze donzig en wit. Een paar meter verder kwamen we een achtergelaten ei uit 1 van de nestjes tegen die nog heel was dus hij moest niet lang geleden geboren zijn. Toch zielig dat zulke beestjes dan dood gaan.. Eenmaal weer terug op de boot was het dan eindelijk zo ver, snorkelen met de zeeleeuwen!! Ik had die zelfde morgen nog een onderwater camera gekocht, want hier wilden we natuurlijk foto's van! Dus met snorkels, camera, brillen, flippers en wetsuits achteruit het water in! De baby's vinden mensen zo leuk en interessant dat ze meteen naar je toekomen om te kijken wat je bent. Dus ja hoor daar was de eerste, hij kwam recht op me af en ik dacht even dat die me niet zag en tegen me aan zo zwemmen, maar vlak voordat hij me raakte dook hij naar onder en ging onder me zwemmen! Ze bleven rondjes om je zwemmen of tikten je af en toe met hun snuit aan. 1 keer voelde ik zelfs dat er aan m'n flipper getrokken werd en ik keek om en zag naar een onschuldig kopje in het water met de ogen van : "ik deed niks". Ze zijn zo schattig de zeeleeuwtjes, ik zou zo elke dag wel met ze kunnen zwemmen, echt heel leuk! Je raakt uit niet uitgekeken op ze, ze blijven spelen en je aandacht trekken. Ook tijdens de lunch hielden ze m'n aandacht vast, en maar goed ook want in de rijs en kip die we kregen zaten dus dezelfde kruiden als in de ceviche van gister en bij het proeven ervan verloor ik meteen weert m'n eetlust. Gelukkig was Iris zo slim om haar bordje met rijst onbeheerd achter te laten op het tapijt en na 1 windvlaag lag alles tussen het tapijt. Wie dat mocht opruimen? Ik dus, dus daar was ik nog wel ff zoet mee! Na de lunch meerden we aan op weer een prachtig wit strand waar het echt stikten met de babyzeeleeuwen, ze sprongen overal boven het water uit! Ze speelden met de touwen van de boot, met zeekomkommers, deden schelpen op hun neusjes en kwamen soms aan land om te kijken of de mensen daar nog naar hun keken. Na een tijdje waren de zeeleeuwen uitgezwommen en kwamen ze het strand op, ze snuffelde aan onze spullen en nestelden zich naast ons op het strand. Ongelofelijk.. Die beesten zijn nergens bang voor! Helaas helaas was het weer tijd om terug naar san Cristobal te gaan en bij aankomst moest iedereen zijn snorkel uitrusting weer persoonlijk op kantoor afleveren. Bij binnenkomst realiseerde ik me natuurlijk dat ik m'n flippers op de boot had laten liggen, hoe kan het ook anders... Dus ik snel terug naar de boot, maar onderweg kwam ik al 1 van de gidsen tegen met m'n flippers. Hij was niet heel blij, oeps :) gelukkig was de rest van de spullen wel in orde! Als laatste avondmaal hier in dit paradijs besloten we pizza te gaan eten, even geen rijst, bonen of kip! Na het eten liepen we nog over de boulevard om te kijken of er wat te beleven viel en ja hoor we vonden wat! Een reuze trampoline. Na veel gezeur van Iris had ze me eindelijk zo ver dat ik ook kwam springen. Het was net of we weer 5 jaar waren. Op de terugweg kwamen we natuurlijk weer een paar zeeleeuwen tegen en ik in m'n beste zeeleeuws begon een gesprek met ze. Hier waren ze blijkbaar niet zo van gediend, want ze kwamen achter me aan haha. Al en met al een mooie laatste dag hier in dit ongelofelijk mooie paradijs!
Galapagos day 6
Vandaag was de dag dat we deze droomeilanden weer gingen verlaten. Zou ik hier ooit nog terug komen? Ik wil zo graag alles aan iedereen laten zien, maar het is zo duur. Misschien maar goed ook want anders zouden toeristen alles hier verwoesten. Na het ontbijt was het tijd de spullen te pakken, snel nog wat souvenirs te komen en een taxi naar het vliegveld te nemen. Nou we waren nog niet ingestapt of we konden al weer uitstappen. Het vliegveld was namelijk aan het eind van de straat.. Voor zover je het een vliegveld kon noemen! De bagage drop en de douane was namelijk buiten, er waren geen winkels en de stoelen bij de gate om te wachten stonden ook buiten! Dat wordt leuk als het regent
Galapagos day 2
De dag begon al vroeg met om half 8 het ontbijt. Wat een lopend buffet was met allerlei lekkere dingetjes, dus de komende dagen zitten we goed! Na het ontbijt stond ons eerste activiteit op het programma : snorkelen. Niet het gene wat ik het liefste doe.. Het feit dat je niet ziet wat er om je heen gebeurd, scares the hell out of me.. Maar goed je bent nou eenmaal op de Galapagos dus snorkelen kan niet missen! Een beetje angstig liet ik me toch achterover vallen in het water en maar goed ook. Want de onderwater wereld was adembenemend. Na wat mooie vissen kreeg ik een kleine hartverzakking, want ineens zwom er een ongelofelijk groot beest naast me. Hij draaide rondjes en trok zich niks van me aan. Het was namelijk een zeeleeuw! Na de zeeleeuw zwom ik bijna meteen tegen een enorme zeeschildpad aan! Toen ik boven water kwam om het tegen de andere te zeggen zag ik een Jan van Gent op de rotsen zitten, met van die gekke blauwe voetjes. Hier heten ze overigens blue footed boobie, vanwege het feit dat boobie hier een beetje dom betekend en ze er grappig uit zien met de blauwe voetjes. Ondanks de mooie onderwater wereld was ik toch snel weer bij de kust. En ook de kust was adembenemend, witte stranden, blauwe zee. Na de lunch gingen we weer snorkelen. Maar voordat we het water in gingen, zwommen er een stuk of 5 haaien om onze boot. Deze waren wel "iets" groter dan de haaitjes die we bij de kust zagen en al eten ze dan planten, mij krijg je het water daarna niet meer in! Maar relaxen met de zeeleeuwen en pinguïns op het strand was ook zeker niet verkeerd! Het is zo schattig als je de pinguïns ziet zwemmen! Na het strand gingen we naar het meest beroemde punt van de Galapagos. Het was boven op een berg op santiago Island met uitzicht over heel veel eilandjes. Het was ook nog eens een keer eind van de middag dus de zon ging langzaam onder, wat een prachtig uitzicht gaf! Als ik dit toch eens aan iedereen kon laten zien.. Toen we weer bij de bootjes waren konden we niet instappen, want er lagen 2 zeeleeuwen op de vlonder! Ah ik hou van de Galapagos! Helaas kan e hier alleen wonen als je hier geboren bent of trouwt met iemand van hier, en als ik zo de mannen hier zie, denk ik dat dat laatste zeker niet gaat gebeuren!
Galapagos day 3
Dag 3 was aangebroken en na het ontbijt verzamelde iedereen zich weer in de "dinghy's", de kleine bootjes. Vandaag gingen we naar het strand een stukje wandelen, waar we flamingo's tegen zouden kunnen komen ALS we geluk hadden! Eenmaal aangekomen op het strand stopte m'n adem even. Het was zeker het mooiste strand waar ik out geweest was en waar ik ooit in m'n leven ga komen.. Wit zand met overal kleine rode krabjes en een felblauwe zee, waar we later ook in mochten snorkelen. Maar eerst op naar de flamingo's. Onderweg heel veel iguana's (zeeleguanen) tegen gekomen, pelikanen en andere vogels. Maar het mooiste bleef voor mij toch het strand. Dat zulke plekken op aarde bestaan.. Na een korte wandeling was het dan eindelijk zo ver, het flamingo meer! Spannend... Zouden ze er zijn? We liepen de heuvel over en.. Jawel 1, 2, 3, 4 flamingo's liepen er! Zo mooi hoe die fel roze kleur af steekt tegen de rest van de prachtige natuur! Daarna was het weer snorkel tijd! Dus wetsuit weer aan, bril en snorkel op en gaan! Eenmaal in het water was het meteen raak, een minihaai! Daarna nam de pret weer een beetje af, want naast wat vissen en koraal was er niet heel veel meer te zien, maar die haai was leuk! Vanuit het water zagen we op het strand allemaal kleine rode stipjes, het waren kleine krabbetjes! We liepen het water uit om ze van dichtbij te bekijken, maar ineens waren ze allemaal verdwenen! Waar waren die zo snel heen gegaan? Dichterbij gekomen kwamen we erachter! Ze hadden allemaal gaatjes in de grond gemaakt en zaten daar allemaal in! Je zag nog een enkeling zoeken naar een vrij gaatje, wat een erg grappig gezicht was. Ze probeerden eerst met hun scharen uit of ze echt niet met z'n 2en in een gat pasten, en als ze er dan achter kwamen dat het niet paste renden ze zo snel als ze konden naar een ander gaatje! Na de lunch hadden we wat vrije tijd en Iris en ik gingen lekker in onze bikini's op het dek liggen, want het was echt heeerlijk weer die dag! Ik hoor m'n moeder al zeggen : smeer je je wel goed in want op dat water gaat het hard! Nou mam en hard ging het! Iris en ik allebei volledig rood, wel na 3 keer insmeren dus we hebben wel een klein beetje geluisterd! Dus volledig wit door de zonnebrand begonnen we smiddags aan de 2e trip. We gingen naar "dragon hill" Island, oftewel bartolome. En waarom heet dit eiland nou zo? Vanwege de landleguanen die hier leven, die lijken dus serieus echt op kleine draakjes! Geel met wit gekleurd waren ze! Verder nig een paar flamingo's en zeeleeuwen tegen gekomen, de beesten zitten overal! Savonds was het afscheidsdiner want de bootreis zat er voor iedereen op! Het was tijd voor mij en Iris om de volgende dagen weer te plannen!
Galapagos day 4
Dit was de laatste dag op de Galapagos voor de rest van de mensen op de boot, dus het "dagprogramma" startte vroeg. Om 6 uur vaarden we al met de kleine bootjes uit want we gingen haaien spotten tussen de mangroves. Gelukkig maakte het zonnetje en het fel blauwe water ons lekker wakker, want om half 6 op zondag op staan is niet 1 van m'n favoriete dingen! Eerst stuitten we weer tegen een paar Jan van Gents aan die lekker op een rots voor zich uit zaten te staren. Je ziet deze beesten bijna nooit alleen maar in hele grote groepen, het zijn dus echt kuddedieren. Daarna zagen we nog een aantal zeeschildpadden zwemmen, die in dit geval niet wit maar zwart waren. Het gebied waar we vaarden heette daarom ook "caleta tortuga negra". Na onder een klein tunneltje van planten door gevaren te zijn, ging de motor van de boot uit en kwamen de peddels tevoorschijn. Iedereen was doodstil en wist dat het serieus was nu.. Haaien.. Weer had ik grote haaien verwacht, maar helaas het waren weer kleintjes. Maar goed ook want de Chinese tweeling van 8 die ook mee was, was bij De kleine haaien al niet meer te houden, laat staan bij grote.. Ook hun moeder was een echte Chinese uit de boekjes, bij elk
Bewegend object schreeuwde ze het uit alsof ze spoken zag. Wat op zich ook best wat te lachen gaf. Eenmaal weer terug op de boot hadden we ontbijt en moesten we onze spullen pakken en was het dan echt tijd om van de boot te vertrekken. Gelukkig voor ons nog geen tijd om de Galapagos te verlaten want we hadden allebei nog een doel, met baby zeeleeuwen zwemmen! Maar eerst moesten we mee naar het vliegveld om de rest van de gasten af te zetten. We hadden weer bij 1 van de gidsen gefixt dat we mee konden naar san Cristobal, het eiland waar we ook vandaan zouden vliegen. Helaas misten we net de eerste speedboot naar het eiland en moesten we wachten tot 2 uur. Dus zat er volgens onze gidsen maar 1 ding op, bier drinken. Wij als echte bierliefhebbers vonden dit natuurlijk meteen een strak plan. Dus met tegenzin toch een lekker biertje besteld, en de 2e en de 3e en de 9e en toen was het lunchtijd. Deze lunch was zeker het meest vieze wat ik ooit heb gegeten. Terwijl ik dit schrijf word ik weer misselijk en ik weet zeker dat als ik het nu tegen Iris zeg dat ze meteen weer over der nek gaat. Het heette ceviche, dus voor iedereen die dit leest, nooit bestellen, tenzij je je maag leeg wil hebben. Dus na 9 bier en een overheerlijke lunch gingen we de speedboot op. Gelukkig was onze gids zo aardig om te zeggen dat we eigenlijk niet hadden eten voor de boot, NADAT we hadden gegeten. En na 5 min begrepen we waarom. Deze speedboot zat namelijk nog maar met 2 schroeven vast en klapte met enorme klappen op de golven, dat je niet meer op je stoel bleef zitten. Gelukkig duurde het ritje maar 3 uur.. Na 10 min was er al geen gesprek meer met Iris aan te gaan omdat ze geel zag met haar handen op haar buik en de inhoud van haar maag binnen probeerde te houden. Ik bood haar nog lief een snoepje aan, maar kijkend ernaar begon ze al te kokhalzen. Na beiden behoorlijk in een hel te zitten al 2 uur, kwam er een lichtpuntje in de duisternis.. Zagen we dat goed?? Ja! Het waren dolfijnen!! Iris en ik als 2 blije kindjes meteen op de punt van de boot! Ze speelden met de golven die de boot maakte en zwommen zeker een half uur met onze boot mee! Wauuw zo had ik dolfijnen nog nooit in het echt gezien! Ze sprongen zo hoog! De ene achterste voren, anderen met 3 tegelijk!! En weg waren alle pijntjes en misselijkheid. Ze waren zo leuk de dolfijnen dat het de hele dag goed maakte! Na 3 uur eindelijk op san Cristobal aangekomen en daar werd onze dag nog mooier, want al snel zagen we dat er meer zeeleeuwen dan mensen waren op dit eiland. Ze lagen werkelijk overal en hadden zelfs een eigen glijbaan op het strand! Ze lagen in bushokjes, op straat, op verlaten boten, op het strand en zelfs in de speeltuinen! Ongelofelijk de een nog groter dan de ander. Onze gids zou wel een hostel voor ons regelen hier, een vriend van hem had nog wel wat vrij voor 10$. Nou... Als we hier maar levend van af komen! Na 2 min lopen zei hij, hier is het. En ik kan je vertellen dat dit zeker het beste hostel is wat we deze vakantie gehad hebben! Allebei een 2 persoonsbed, een compleet appartement met warm water, voor 10 dollar op de Galapagos! Ongelofelijk maar zeker waar! Goede gids dus! Na onze spulletjes weer uitgespreid te hebben in het appartement gingen we meteen terug Nasr de boulevard voor de zeeleeuwen en een hapje eten en natuurlijk om te regelen dat we morgen nog met zeeleeuwen konden spelen! We kwamen bij een bureau aan dat dagtours organiseerden en ze hadden wel wat leuks voor ons, alleen de communicatie ging wat minder. Bij aankomst vroegen we of ze Engels spraken :"yes, yes". Na een tour te hebben uitgelegd vroeg Iris : can we swim with the sea lions? Waarop de jongen antwoorde : 55 dollars... En op de vraag of ze een goed restaurant wisten voor vanavond antwoorden ze dat de wetsuits erbij inbegrepen waren. Juist ja! Maar ze hadden een goed tourtje voor ons dus gewoon boeken en op hoop van zege!
Galapagos day 5
De laatste volledige dag op de Galapagos was aangebroken en het was tijd voor onze laatste tour. We gingen naar lobos Island. Dit was een stuk van san Cristobal maar was in de loop der tijd van het eiland afgeduwd en een individueel eiland geworden. Het was een mini eilandje midden in het fel blauwe water. Allereerst vaarden we een beetje langs de kust van san Cristobal om baby vogels te spotten in de bomen en zeeleeuwen langs de kust. We mochten voor op het dek voor een beter uitzicht. Eenmaal op het dek begon het tot Iris en mij door te dringen, geen zonnebrand en een strakblauwe lucht.. Oei zouden we een herhaling van eergister krijgen, waarvan Iris nog niet hersteld was? Het viel gelukkig allemaal mee en we kwamen heelhuids aan bij isla lobos. Nadat iedereen aan land was begon onze gids met praten.. En praten.. En praten.. De helft van de groep sprak namelijk Engels en de andere helft Spaans, dus onze gids legde eerst alles in het Engels uit en daarna nog alles in het Spaans! We liepen over een pad dat bestond uit grote ongelijke rotsen en wat hadden iris en ik aan? slippers, dus het was van het uitzicht op de grond genieten, om te kijken of we onze enkels niet braken. We hadden het de jongens van gister best kunnen vragen, maar 20% kans dat ze het ook daadwerkelijk verstond en begrepen wat we vroegen, aangezien de rest van de communicatie ook zo goed ging haha. In het midden van het eiland stuitten we op een nestje met blue footed boobies! Deze vogels leggen dus 3 eieren voor de zekerheid, maar voeren uiteindelijk maar 1 jong, dus de rest zijn voor niks geboren.. Logisch.. De baby's van deze vogels krijgen pas blauwe voetjes als ze volwassen zijn, daarvoor zijn ze donzig en wit. Een paar meter verder kwamen we een achtergelaten ei uit 1 van de nestjes tegen die nog heel was dus hij moest niet lang geleden geboren zijn. Toch zielig dat zulke beestjes dan dood gaan.. Eenmaal weer terug op de boot was het dan eindelijk zo ver, snorkelen met de zeeleeuwen!! Ik had die zelfde morgen nog een onderwater camera gekocht, want hier wilden we natuurlijk foto's van! Dus met snorkels, camera, brillen, flippers en wetsuits achteruit het water in! De baby's vinden mensen zo leuk en interessant dat ze meteen naar je toekomen om te kijken wat je bent. Dus ja hoor daar was de eerste, hij kwam recht op me af en ik dacht even dat die me niet zag en tegen me aan zo zwemmen, maar vlak voordat hij me raakte dook hij naar onder en ging onder me zwemmen! Ze bleven rondjes om je zwemmen of tikten je af en toe met hun snuit aan. 1 keer voelde ik zelfs dat er aan m'n flipper getrokken werd en ik keek om en zag naar een onschuldig kopje in het water met de ogen van : "ik deed niks". Ze zijn zo schattig de zeeleeuwtjes, ik zou zo elke dag wel met ze kunnen zwemmen, echt heel leuk! Je raakt uit niet uitgekeken op ze, ze blijven spelen en je aandacht trekken. Ook tijdens de lunch hielden ze m'n aandacht vast, en maar goed ook want in de rijs en kip die we kregen zaten dus dezelfde kruiden als in de ceviche van gister en bij het proeven ervan verloor ik meteen weert m'n eetlust. Gelukkig was Iris zo slim om haar bordje met rijst onbeheerd achter te laten op het tapijt en na 1 windvlaag lag alles tussen het tapijt. Wie dat mocht opruimen? Ik dus, dus daar was ik nog wel ff zoet mee! Na de lunch meerden we aan op weer een prachtig wit strand waar het echt stikten met de babyzeeleeuwen, ze sprongen overal boven het water uit! Ze speelden met de touwen van de boot, met zeekomkommers, deden schelpen op hun neusjes en kwamen soms aan land om te kijken of de mensen daar nog naar hun keken. Na een tijdje waren de zeeleeuwen uitgezwommen en kwamen ze het strand op, ze snuffelde aan onze spullen en nestelden zich naast ons op het strand. Ongelofelijk.. Die beesten zijn nergens bang voor! Helaas helaas was het weer tijd om terug naar san Cristobal te gaan en bij aankomst moest iedereen zijn snorkel uitrusting weer persoonlijk op kantoor afleveren. Bij binnenkomst realiseerde ik me natuurlijk dat ik m'n flippers op de boot had laten liggen, hoe kan het ook anders... Dus ik snel terug naar de boot, maar onderweg kwam ik al 1 van de gidsen tegen met m'n flippers. Hij was niet heel blij, oeps :) gelukkig was de rest van de spullen wel in orde! Als laatste avondmaal hier in dit paradijs besloten we pizza te gaan eten, even geen rijst, bonen of kip! Na het eten liepen we nog over de boulevard om te kijken of er wat te beleven viel en ja hoor we vonden wat! Een reuze trampoline. Na veel gezeur van Iris had ze me eindelijk zo ver dat ik ook kwam springen. Het was net of we weer 5 jaar waren. Op de terugweg kwamen we natuurlijk weer een paar zeeleeuwen tegen en ik in m'n beste zeeleeuws begon een gesprek met ze. Hier waren ze blijkbaar niet zo van gediend, want ze kwamen achter me aan haha. Al en met al een mooie laatste dag hier in dit ongelofelijk mooie paradijs!
Galapagos day 6
Vandaag was de dag dat we deze droomeilanden weer gingen verlaten. Zou ik hier ooit nog terug komen? Ik wil zo graag alles aan iedereen laten zien, maar het is zo duur. Misschien maar goed ook want anders zouden toeristen alles hier verwoesten. Na het ontbijt was het tijd de spullen te pakken, snel nog wat souvenirs te komen en een taxi naar het vliegveld te nemen. Nou we waren nog niet ingestapt of we konden al weer uitstappen. Het vliegveld was namelijk aan het eind van de straat.. Voor zover je het een vliegveld kon noemen! De bagage drop en de douane was namelijk buiten, er waren geen winkels en de stoelen bij de gate om te wachten stonden ook buiten! Dat wordt leuk als het regent
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
